Merantau is een term die veelvuldig gebruikt werd door de eerste generatie Molukkers in Nederland. Het betekent: naar een verre vreemde omgeving gaan om daar te verblijven. Vaak werd dit woord toentertijd in de mond genomen wanneer men zich ontheemd voelde en heimwee had naar het geboortedorp.
Ditzelfde woord liet Tini Haikutty vallen toen zij de beslissing moest nemen om voor driekwart jaar naar het verre Surabaya te gaan. Hier zou zij de cursus Engels gaan volgen bij een instituut dat daar enorm bekwaam in is. Naar verluid volgens een zeer efficiënte methode, waarbij uitsluitend in de Engelse taal gedoceerd en geconverseerd wordt. Uiteraard heeft dit alles een prijskaartje. Maar voor Tini is dit geen belemmering meer, want vorig jaar heeft zij van Stichting Tiga Batang Air groen licht hiervoor gekregen.
Nu zij de knoop moest doorhakken, werd duidelijk dat zij er huizenhoog tegen opzag. Verwonderlijk is dat natuurlijk niet. Als jong meisje uit de binnenlanden van Seram was het al een hele stap om voor de middelbare school zes jaar in een vreemd kustdorp te moeten doorbrengen. Weliswaar belandde zij daarna door haar studie aan de Pattimura Universiteit nog verder van huis, namelijk op het eiland Ambon. Maar dit alles is niet te vergelijken met de uitdaging die zij duizenden kilometers verderop en ditmaal alléén zou aangaan.
Kortom, het kostte de nodige overredingskracht om Tini te doen inzien dat zij daarmee haar kansen op de arbeidsmarkt flink omhoog zal krikken. Temeer omdat zij en Serli Rumahrupute, ondanks de hoopvolle testuitslag voor de selectie van nieuwe ambtenaren van afgelopen december, onlangs zijn uitgeloot.
Met Serli heeft TBA eind vorig jaar al een regeling getroffen. Die overeenkomst houdt in dat zij als leerkracht op de basisschool van Abio aanblijft hoewel er van overheidswege nog geen officieel salaris tegenover staat. Voor zolang het duurt zal TBA haar daarvoor compenseren. Dit is vanzelfsprekend geen ideale oplossing omdat normaliter de overheid hiervoor moet zorgen. In dit geval is voor deze constructie gekozen omdat de kinderen anders helemaal geen les krijgen. Het schoolhoofd verblijft liever maanden in zijn eigen dorp aan de kust in plaats van datgene te doen waarvoor hij betaald wordt in een geïsoleerd dorp in de bergen. In afwachting van de afhandeling van de klacht die de dorpsleiding bij de betrokken instantie hierover heeft ingediend, is dit de beste keus.
Tini Haikutty heeft ondertussen besloten om in het avontuur te stappen door op 23 februari het vliegtuig naar Surabaya te nemen. Na twee dagen daar bij kennissen te hebben doorgebracht, is zij verder gereisd naar Kediri, een plaats 128 kilometer ten zuidwesten van Surabaya. Hier heeft zij haar intrek genomen in een kosthuis en is na de officiële kennismaking op 29 februari, afgelopen maandag met de cursus begonnen. In haar klas blijkt ook een deelneemster uit Manokwari (West-Papua) te zitten waarmee zij het meteen goed kon vinden. Beiden hebben samen al twee keer een kerkdienst bijgewoond en volgens Tini heeft zij daar ook al kennis gemaakt met een paar mensen uit Ambon. Allen zijn zij met hetzelfde doel in Kediri.
Het ziet er dus naar uit dat Tini zich onnodig zorgen heeft gemaakt omtrent heimwee en dat soort zaken. Daarnaast schijnt dagelijks chatten met mij haar ook meer zelfvertrouwen te hebben geven.
6 maart 2020
Tete Siahaya, Voorzitter
